ഷാജി പറഞ്ഞതാണ്‌. അവനും മനുവും അടിച്ചുപൊളിക്കാന്‍ മംഗലാപുരത്ത് പോയി. ജോലിയൊന്നുമില്ലെങ്കിലും പേപ്പര്‍ വിറ്റതും കൊട്ടടക്ക വിറ്റതുമൊക്കെയായി കുറച്ചു കാശുണ്ട്. എത്ര കാലമായി പൊക്കേട്ടന്റെ ഹോട്ടലില്‍ പുട്ടും കടലക്കറിയും കഴിക്കുന്നു. ടൌണിലെ വലിയ ഹോട്ടലില്‍തന്നെ കയറി. ഹോട്ടലില്‍ നിറങ്ങളുടെ ഉത്സവം, മന്ത്രസ്ഥായിയില്‍ ഗസല്‍, കമനീയമായി അലങ്കരിച്ച ടേബിളുകള്‍, വൃത്തിയുള്ള യൂണിഫോമിട്ട സപ്ലയര്‍... പെട്ടെന്നുതന്നെ നാട്ടില്‍നിന്നും വേര്‍പെട്ട് മനോഹരമായ ഒരു ഭൂഖണ്ടത്തിലെത്തിയതുപോലെ അവര്‍ക്കുതോന്നി. സപ്ലയര്‍ വന്നു. ബ്രഡിന് കൂട്ടാന്‍ ഗോള്‍ഡ്ഫിഷ് ഫ്രൈയുണ്ട്, സില്‍വര്‍ഫിഷ് ഫ്രൈയുണ്ട്. സപ്ലയറുടെ വായില്‍നിന്നും അത് കേട്ടപ്പോള്‍തന്നെ നാവില്‍ വെള്ളമൂറി. എത്ര പണമാകും? സാരമില്ല, ഒരു ദിവസമെങ്കിലും നരിയായി ജീവിക്കണം. ഷാജി ഗോള്‍ഡ്ഫിഷ് ഫ്രൈക്കും മനു സില്‍വര്‍ഫിഷ് ഫ്രൈക്കും (പണത്തിന്റെ പ്രശ്നമെങ്ങാനും വരുമോ എന്നു ഭയന്ന്) ഓര്‍ഡര്‍ കൊടുത്തു. ചൂടുള്ള പ്ലേറ്റില്‍ താളംപിടിച്ച് ചൂളമടിച്ച് അവര്‍ വെയ്റ്റ് ചെയ്തു.സപ്ലയര്‍ സാധനം കൊണ്ടുവന്നപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.
ഗോള്‍ഡ്ഫിഷ് ഫ്രൈ എന്നത് നാട്ടില്‍നിന്ന് മീന്‍കാരന്‍ മൂസക്ക വാരിക്കോരി കൊടുക്കുന്ന പുയ്യാപ്ല കൂട്ടാന്‍ . സില്‍വര്‍ഫിഷ് ഫ്രൈ ആരും വാങ്ങാത്ത വേളൂരി.
അഞ്ഞൂറ് രൂപയിലധികം ബില്‍ കൊടുത്ത് രണ്ടുപേരും നിസ്വരായി മംഗലാപുരം റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് നടന്നു.
No comments:
Post a Comment