സാറ് പഠിപ്പിച്ചതാണ്. പേര് ജിജേഷ് .
കാറില് നിന്നിറങ്ങിയ ജിജേഷ് കുറച്ച് ഇംഗ്ലീഷിലും മലയാളത്തിലും പറഞ്ഞു. എന്റെ ഹൃദയം പൂത്തു.
ഇന്നത്തെ ദിവസം സാറ് എന്നോടൊപ്പം ചെലവഴിക്കണം. എവിടെ വേണമെങ്കിലും പോകാം.ഇളം പാട്ടിന്റെ താളത്തില് കാറിലിരിക്കുമ്പോള് ഒരു അധ്യാപകന്റെ സാര്ഥകതയും ചാരിതാര്ഥ്യവും ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നു. കൈയെഴുത്തുമാസികയില് കവിതയെഴുതിയതിനെപ്പറ്റിയും സ്കൂളില് വല്സലന് വാതുശ്ശേരി വന്നതിനെപ്പറ്റിയും അവനിപ്പോഴും ഓര്മയുണ്ട്. അഞ്ഞൂറിലധികം പണിക്കാര് ബോംബെയില് അവനു കീഴിലുണ്ട്.
എ.സി.യിലിരുന്ന് ആവശ്യത്തിലധികം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. മദ്യപിക്കുമോ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോള് ബിസിനസ് ടെന്ഷന് മാറ്റാന് ബിയര് കഴിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവന്റെ വിലകൂടിയ മൊബൈലില് ഹിന്ദിയിലും ഇംഗ്ലീഷിലും കോളുകള് വന്നു. മുഴപ്പിലങ്ങാട് ബീച്ചിലിരുന്ന് കടലിന്റെ അപാരതയും മദ്യത്തിന്റെ ലഹരിയും നുകര്ന്നു.
ജിജേഷ്: മാഷിനൊരു സിനിമയെടുത്താലെന്താ?
ഞാന് :അതിന് പണമിറക്കാനാളു വേണ്ടേ?
അവന്റെ മുഖത്തിനു കനംവെച്ചു; ഞാന് തയ്യാറാണ്.
എനിക്ക് അവനെ വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അടുത്ത വരവിനു സംസാരിക്കാമെന്നവന് . എന്നെ കാറില് വീട്ടിലാക്കി ഒരു ഹിന്ദി പാട്ടും പാടി അവന് പോയി.
പിന്നീട് അവന്റെ നമ്പറില് വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല. ഒരു വിവരവുമില്ല. അവന്റെ വീട് ഞാന് ഒരുവിധം കണ്ടുപിടിച്ചു. അമ്പരപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു വീട്. ചെറിയ ഒരു ഓലക്കൂര. ലളിത ജീവിതം തന്നെ- ഞാന് കരുതി. മടിച്ചു മടിച്ച് മുഷിഞ്ഞ വേഷത്തില് വന്ന അവന്റെ അമ്മയോടു ചോദിച്ചു.
:ജിജേഷുണ്ടോ?
അമ്മ ക്ഷുഭിതയായി: അവന്റെ കാര്യം പറയേണ്ട. ഒരു ജോലിയും ചെയ്യില്ല. എവിട്യാന്നറിയില്ല. ഇവിടെ പട്ടിണിയാണ്. തെണ്ടി നടക്ക്വാ.
:നിങ്ങളാരാ?
ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. പുറത്തു മഴയുണ്ടായിരുന്നു. മഹാനായ ഒരു നാടകക്കാരനെ പഠിപ്പിച്ചതിന്റെ എല്ലാ ചാരിതാര്ഥ്യത്തോടും കൂടി പടിയിറങ്ങി.
Hi Manikkoth Icant see the Matter because computeril Malayalam Font ella ok Iwill see this later.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThe blog is as amazing and as wonderful as the life of sri. Prakashan Manikkoth. The layout and design has been excellent and simple. A perfect blend of excellence and simplicity!
ReplyDeleteലളിതം .. മനോഹരം .....
ReplyDeleteവളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു .....
എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും .....
........സഫല് ......